Χαρούμενες ημέρες στις Κατασκηνώσεις της Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης

Λίγο πριν την έναρξη των σχολείων, ας θυμηθούμε τις ξέγνοιαστες και χαρούμενες ημέρες των Κατασκηνώσεων της Ιεράς μας Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης. Εκεί όπου για έξι ημέρες, 120 κατασκηνωτές, ομαδάρχες και στελέχη απόλαυσαν την αγκαλιά της Εκκλησίας.

Στο Κατασκηνωτικό Κέντρο του Βογατσικού, η καταπράσινη φύση, ο όμορφος και περιποιημένος χώρος, τα γήπεδα και οι κτηριακές υποδομές, το «βουνό», η «κοιλάδα», η «γούβα», το «δάσος», η «παιδική χαρά» και η «πλατεία» φιλοξένησαν ένα βουητό από παιδικές φωνές και τραγούδια.

Τα γραφικά τραπέζια εξοχής, στεφανωμένα με πεύκα και αρωματισμένα με τις ευώδεις μυρωδιές του δάσους προσέφεραν στους μικρούς τους φίλους πλουσιότατα πρωινά και απογευματινά γεύματα υπό το άγρυπνο μάτι πουλιών και μικρών ζώων του δάσους. Σε όλη την ατμόσφαιρα ηρεμίας, χαράς και παιχνιδιού, το ελαφρύ θρόισμα από τις φυλλωσιές των δέντρων συναγωνιζόταν σε μία ολυμπιάδα ηρεμίας και γλυκύτητας, τα ποικίλα κελαϊδίσματα των πουλιών.

Ο ανέμελος και φαντασμαγορικός κόσμος των παραμυθιών, ήρθε για λίγο στη ζωή όλων, μέσα από παιχνίδια, τραγούδια, σκετς, αθλήματα, γιορτές και τόσα άλλα. Και δημιουργήθηκαν φιλίες και δόθηκαν υποσχέσεις και ραντεβού για την επόμενη χρονιά και τα δάκρυα στα μάτια όσων αναχωρούσαν κατά τη λήξη της Κατασκήνωσης, πρόδιδαν την αγνότητα, την παιδικότητα αλλά και την ευτυχία των παιδιών.

Ο Χριστός, η Παναγία και πληθώρα Αγίων χάρηκαν από τις προσευχές, τις Θείες Λειτουργίες και τις συζητήσεις και ευλόγησαν όλα τα παιδιά, μικρά, μεγάλα αλλά και ενήλικα παιδιά! Διότι η Κατασκήνωση μετατρέπει όλους σε παιδιά και μάλιστα παιδιά του Θεού!

Θερμές ευχαριστίες και δεήσεις προς τον Θεό για όλους όσους συνέβαλαν στο φως και την ζεστασιά της Κατασκήνωσης, σε φορείς, ιδιώτες, επαγγελματίες, δωρητές και χορηγούς. Τα ονόματα όλων αυτών είναι καταγεγραμμένα στα βιβλία του Ουρανού αλλά και στις άδολες καρδιές των παιδιών μας.

Κλείνοντας, οφείλουμε να αναφέρουμε και την χειρότερη στιγμή της φετινής Κατασκήνωσης, όπως την περιέγραψε ένα ευγενικό κοριτσάκι: «η χειρότερη στιγμή της Κατασκήνωσης, είναι η στιγμή που μάζευα τα πράγματά μου για να φύγω»!

Αγάπη, καλοσύνη, συγχώρεση, υγεία και την ευλογία του Θεού σε όλους.