Ἀγαπητοί μου συμπρεσβύτεροι καί συμμοναστές,
Στά πλαίσια τῆς ποιμαντικῆς μέριμνας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιά τήν προστασία τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς πατρίδος μας τόσο ἀπό τήν πρόσφατη ἐπιδημία τῆς λοιμώξεως ἀπό τόν ἰό COVID-19 (corona virus), ὅσο καί ἀπό τήν ἀήθη καί μονομερή ἐπίθεση κατά τῆς ἀμωμήτου πίστεώς μας λόγῳ τῆς ἀνωτέρω ἐπιδημίας ἐκ μέρους ἀθέων καί τῶν ἐκτός Ἐκκλησίας εὑρισκομένων, ἐξέδωσε τήν ὑπ΄ ἀριθμ. 3021 Ἐγκύκλιο, τήν ὁποία καί καλούμαστε νά τηρήσουμε σέ κάθε λεπτομέρεια μέ πολλή προσοχή.
Ἡ ἐν λόγῳ Ἐγκύκλιος εἶναι σύμφωνη μέ τήν πρόσφατη ὑπ΄ ἀριθμ. 29519 ΚΥΑ περί προσωρινῶν μέτρων γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ COVID-19.
Τά μέτρα ἰσχύουν ἀπό 17 Μαΐου ἕως καί 5 Ἰουνίου 2020.
Ἐπιπροσθέτως λαμβάνετε τό ὑπ’ ἀριθμ. 17 Ἐγκύκλιο Μήνυμα τοῦ Ἐπισκόπου πρός τό χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς ἐπαρχίας μας, τό ὁποῖο καί θά ἀναγνώσετε στό Ἐκκλησίασμα κατά τήν διάρκεια τοῦ Κοινωνικοῦ τῆς Θείας Λειτουργίας τήν ἐρχομένη Κυριακή 17 Μαΐου.
Τήν ἴδια ἡμέρα (17 Μαΐου) καί στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, πρίν τό «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον…», θά τελεσθεῖ Τρισάγιο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν κεκοιμημένων ὑπό τῆς λοιμικῆς νόσου ἀδελφῶν μας. Ἡ σχετική Ἀκολουθία ἐπισυνάπτεται.
Ἀφοῦ σᾶς εὐχαριστήσω μέσα ἀπό τήν καρδιά μου:
γιά τήν ὑπομονή σας στόν ἐνσκήψαντα πειρασμό,
γιά τήν στήριξή σας πρός τούς πιστούς Χριστιανούς,
γιά τήν προσφορά σας πρός τούς πονεμένους ἀδελφούς μας,
γιά τήν θυσία σας στήν κάλυψη τῶν ἀναγκῶν τοῦ ποιμνίου σας καί τῶν Ἀδελφοτήτων σας,
γιά τήν ὑπακοή σας στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ,
γιά τήν ἀγάπη σας στό ταπεινό μου πρόσωπο,
γιά τήν πιστή ἐφαρμογή τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 13 Ἐγκυκλίου μου περί τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος,
Σᾶς παρακαλῶ πολύ νά συνεχίσουμε τόν ἀγῶνα μας. Ἡ ἐπιδημία δέν τελείωσε. Ἡ λοιμική νόσος ἐπαπειλεῖ τά σπίτια μας. Ἡ ἀθεΐα καραδοκεῖ. Ἡ ἀπιστία δέν ὑποχώρησε. Ἡ ἐξουθένωση τῶν Χριστιανῶν δέν σταμάτησε. Μπορεῖ νά ἔχουμε σημαντικές καί παγκοσμίου ἀναγνώρισης νίκες μέ τήν βοήθεια καί τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τῶν Ἁγίων, ὅμως ὁ πόλεμος δέν περατώθηκε.
Καλούμαστε, λοιπόν, καί πάλι σέ ἕναν συναγερμό προσευχῆς, προσοχῆς καί ἐγρηγόρσεως.
Καλούμαστε νά στεκόμαστε «φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καί ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί».
Καλούμαστε νά αὐξήσουμε τήν προσπάθεια ἐπουλώσεως των πληγῶν πού ἄφησε πίσω της ἡ πανδημία.
Καλούμαστε νά γιατρεύσουμε τά τραύματα τῶν ἀνθρώπων μέ τά φάρμακα τῆς Ἐκκλησίας μας.
Καλούμαστε νά σταθοῦμε στό ὕψος τῶν περιστάσεων μέ ἀγωνιστικό φρόνημα, μέ ἀλήθεια, μέ ταπείνωση, μέ σταυρική ἀγάπη, μέ ἀναστάσιμη χαρά.
Καλούμαστε, τέλος, νά ἔχουμε γενναιότητα, ἀλλά καί σύνεση, στήν ὁμολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ καί στήν ὑπεράσπιση τῶν δικαιωμάτων τοῦ Θεοῦ, πού τελικά εἶναι δικαιώματα γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.
Εἶμαι ἀπόλυτα βέβαιος πώς ἡ πλούσια εὐλογία τοῦ Θεοῦ θά εἶναι μαζί μας καί θά βγοῦμε στό τέλος νικητές, διότι ἡ Ἐκκλησία πάντοτε νικᾶ, ἀφοῦ «πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς».
Μέ τό πλήρωμα τῆς ἀγάπης μου
Ο Ε Π Ι Σ Κ Ο Π Ο Σ Σ Α Σ
Ο ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ